It’s surprising when stodgy institutions award progressive artists, and surprises, even good ones, are alarming — so we immediately burden the winners with the weight of symbolism, and look for all of the institution’s continued failings.
Wait, What? — Longreads
Այդ երեխան բաց դռների գիժ է։ Նա ամբողջ օրը սենյակի դուռը թակում է ներսից։ Ծնողները տանը լինելիս դուռը ներսից են փակում, միջանցք ելնելիս դրսից են փակում: Նրանք այնպես միանգամից են գյուղից քաղաք ընկել, որ քաղաք ասելով՝ փակ դուռ են հասկանում։ (Նրանք օրինավոր կենվորներ են։ Երբ վաղը տանտեր դառնան, նրանց կենվորներն էլ են երեխաներին սենյակում փակելու։ […]
Շաբաթվա երկրորդ կիրակին։ Վանո Սիրադեղյան — Գրական ակումբ
«Տատս»
Պապերը, ինձ միշտ այդպես է թվացել, մեռնում են ջահել ու հանկարծակի, նախորդ օրը նրանք դեռ գինի են խմում, աղբյուրի մոտ նստած, մեջքներն արևին, զրույց անում, իսկ առավոտյան կողք-կողքի դրված քարերից մեկը մնում է դատարկ և ուրիշ ոչինչ: Պապերը, ուր էլ գնան, առանց զգուշացնելու են գնումպատերազմ, պանդխտություն, հանգստարան... Տատերը հալհլվում են անտեսանելիորեն, քարե գուռը լցրած ջրի պես պակասում-պակասում կաթիլ-կաթիլ, կաթիլ-կաթիլ… Մեր աչքերը չեն նկատում այդ կաթկթոցը, ու երևի դրա համար մենք չենք պահպանում տատերին, մեզ թվում է, թե նրանք միշտ լինելու են` թթենու պես, խաչքարի պես, առվի ափերը միացնող սալաքարի պես: Մեզ թվում է նրանք են, որ միշտ պիտի աղոթեն մեզ համար, իսկ մենք պարտք չունենք նրանց առաջ:
Վարդգես Պետրոսյան
Աղբի տեսակավորում,վերամշակում,նոր իրերի ստեղծում
Նախատեսված է’ 2-5 տարեկան երեխաների համար
Իրականացման տևողությունը’ մեկ շաբաթ
Նպատակը’ երեխաներին սովորեցնել տեսակավորել աղբը,վերամշակել և կրկին օգտագործել
Նախագծի ընթացքում ակնկալվում է’ երեխաների մոտ նոր հմտությունների և կարողությունների,ունակությունների զարգացում
Միջավայրը’ մանկապարտեզ
Անհրաժեշտ գործիքներ’ մկրատ, սոսինձ,ձեռնոցներ,մատիտներ,ջրաներկ
Կիրառվող մեթոդները’ համագործակցային (համագործակցելու ենք ընտանիքի անդամների հետ, նրանց կխնդրենք մեկ շաբաթ տեսակավորել աղբը,թղթի թափոնները բերել Կրթահամալիր )
Ուսումնական ռեսուրսներ’ մուլտֆիլմ (Պիստակ — աղբը ) https://youtu.be/txSiVtX6VJE
Նախագծի իրականացման ընթացքը’ երեխաների հետ հավաքելու ենք աղբը,տեսակավորելու և փորձելու ենք մեր ձեռքերով պլաստիկ շշերից,ձվերի տուփերից,պահածոների տարաններց պատրաստել խաղալիքներ,մոմակալներ, զարդատուփեր
Նախագծի հնարավոր հեռանկարային զարգացումները’ աղբի տեսակավորում և հանձնում վերամշակող կազմակերպություններին
Երկրորդ օրն էլ հանդիպեցինք նույն տեղում,նույն ժամին և շարունակեցինք աշխատել բլոգների վրա: Այս անգամ ընկեր Նվարդը մեզ մանրամասն բացատրեց, թե,ինչպես կարող ենք ձևավորել բլոգը, տվեցինք հիմնական կարգավորումները, բացեցինք բլոգի հիմնական բաժինները և անցանք բլոգավարության հաջորդ էտապին’ այն է նյութեր տեղադրելուն:Մեկ նյութի օրինակով, ընկեր Նվարդը մեզ ցույց տվեց, թե ինչպես են նյութ գրում, հղումներ տեղադրում,ինչպես ենք բլոգ ներբեռնում նկարներ կամ այլ ֆայլեր, ինչպես են այլ կայքերից նյութեր պատճենում և տեղադրում բլոգում։Մասնակիցներս փորձեցինք ինքնուրույն նյութ տեղադրել բլոգ։Օրվա ավարտին ստացանք առաջադրանք տանը կազմել նախագծեր,կապված այն գործունեության հետը,որը իրականացնելու ենք Կրթահամալիրում։
Ֆիլմ սիրո, մենության, հավերժության մասի:Այս ֆիլմն ինձ համար բացահայտեց ոչ միայն Վիմ Վենդերս ռեժիսյորին,այլ նաև գրող Պետեր Հանդկեին,որի գրվածքներից մեկը հնչում է ֆիլմում
Երգ մանկության / Պետեր ՀԱՆԴԿԵ
Երեխան, երբ երեխա էր,
Թռչող թևերով թափառում էր
ու կուզեր երեխան,
առուն լիներ գետակ,
գետակըհեղեղ, իսկ ջրափոսն այս ծով:
Երեխան, երբ երեխա էր,
չգիտեր, որ երեխա էր
ամեն ինչ հուզիչ էր
ու ամեն ինչ` մեկ:
Երեխան, երբ երեխա էր,
չուներ կարծիք,
չուներ և սովորույթներ,
հաճախ մազափնջով էր,
նստում էր խաչած ոտքերով,
սահուն էր ցատկը նրա,
դեմքն էլ նկարվելիս չէր ծամածռում:
երեխան, երբ երեխա էր,
խեղդվում էր սպանախից,
սիսեռից, բրնձի շիլայից,
խաշած
ծաղկակաղամբից:
Հիմա ուտում է այդ ամենը,
ուտում է հենց նրա համար,
որ պարզապես պարտավոր է:
Երեխան, երբ երեխա էր,
արթնացավ մի օր
մահճակալում օտար,
հիմա էլ նույնպես
նորից ու նորից
արթնանում է այդտեղ:
Շատերն էին այն ժամանակ
թվում նրան գեղեցիկ
Հիմա մի քանիսը միայն,
այն էլ իրենց շքեղ
բախտի պատճառով:
Դրախտի մաքուր
պատկերն էր գուշակում,
հիմա ամենաշատը
կարող է կռահել
որ դատարկ պատկերն
իր խելքի բանը չէ
որ միտքը կարող է
միայն սարսուռ բերել:
Երեխան, երբ երեխա էր,
խանդավառությամբ
խաղում էր,
հիմա էլ կա այդ
ոգևորությունը,
միայն եթե իր գործի հետ է կապված:
Երեխան, երբ երեխա էր,
խնձոր, հաց ուտելը բավ էր նրան,
բայց այդպես է անգամ մինչև հիմա:
Երեխան, երբ երեխա էր,
հատապտուղներ էին
թափվում ձեռքերին նրա
ու թափվում են այդպես մինչև հիմա,
թարմ ընկույզները
խակ էին թվում նրան
ու այդպես է մինչև հիմա,
ամեն լեռնագագաթում
ավելի բարձր լեռներ հասնելու
ձգտում ուներ նա,
իսկ ամեն քաղաքում`
մեծ քաղաքների ձգտում,
ու այդպես է մինչև հիմա:
Նրա ձեռքը հասնում էր բալերին`
ամենաբարձր ճյուղերի բալերին,
ու մինչ այսօր էլ դեռ
ունի նա այդ
խանդավառությունը,
ամաչում էր օտարների առջև
ու մինչ այսօր էլ
ամաչում է:
Առաջին ձյուն.
նա դրան սպասում էր
ու մինչ այսօր էլ նույնիսկ սպասում է:
Երեխան, երբ երեխա էր,
նիզակի պես
փայտիկ էր շպրտում ծառի առջև,
և դողդողում է նիզակը այդ,
դողդողում է մինչև այսօր:
Երեխան, երբ երեխա էր,
ժամանակն էր
հարցերի այս.
ինչո՞ւ եմ եսես և ոչ թե դու,
ինչո՞ւ եմ ես այստեղ
և ինչո՞ւ այնտեղ չեմ,
ե՞րբ սկսվեց ժամը,
և որտե՞ղ վերջացավ
տարածությունը,
կյանքը արևի տա՞կ է,
երազ չէ՞ այն արդյոք.
այն, ինչ ես տեսնում եմ,
լսում, հոտոտում,
պատրանք չէ՞ այն, արդյոք,
կա՞ իրականում
չարություն,
կա՞ն, արդյոք, չար մարդիկ:
Ինչպե՞ս պատահեց,
որ ես,
ով հիմա ես եմ,
չի եղել առաջ,
ինձանից առաջ.
և մի օր էլ ես,
ով հիմա ես եմ
չեմ լինի երկար ժամանակ:
Ես`
ով եմ ես հիմա:
Թարգմանությունն անգլերենիցԱնի Հակոբյանի:
Իմանալով ՄՍԿՀում իրականացվող վերապատրաստման մասին, լրացրեցի հայտը:Փետրվարի 18ին տեղի ունեցավ առաջին հանդիպումը:Վերապատրաստումը վարում էր Կրթահամալիրի մեդիագրագիտության ուսուցիչ ընկեր Նվարդը:Նախ նա մեզ ծանոթացրեց ՄՍԿՀին, ինչպես են սովորում աշակերտները և ինչպես են դասերը վարում մասնագետ- ուսուցիչները:Իմացանք,որ բոլոր սեբաստացիները ունեն իրենց անձնական բլոգները,որտեղ տեղադրվում են դասապրոցեսին վերաբերող բոլոր նյութերը:Ծանոթացանք WordPress.com կայքին,որտեղ էլ որ բացվում են բլոգները։Մասնակիցներս,ընկեր Նվարդի օգնությամբ ,փորձեցինք բացել մեր բլոգները,և ահա վերապատրաստման առաջին օրվա ավարտին,բոլորս արդեն ունեինք մեր անձնական բլոգները։
Ես Անին եմ,30 տարեկան։Ծնվել եմ Գեղարքունիք մարզի Լիճք գյուղում,սովորել և ավարտել եմ տեղի միջնակարգ դպրոցը։2005թ ընդունվել և 2011թ ավարտել եմ Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի Բանասիրության ֆակուլտետը:2009-2016թ աշխատել եմ Լիճքի հիմնական դպրոցում որպես Հայոց լեզվի և գրականության,Հայ եկեղեցու պատմության ուսուցչուհի:
2019թ հոկտեմբերից մինչև դեկտեմբեր եղել եմ կամավոր Ավստրալիայի Ադելաիդա քաղաքի http://mccsa.org.au/ playgroupում։
Ամուսնացած եմ,ունեմ երկու երեխա։
Սիրելի զբաղմունքներիցս են ընթերցանությունն ու լուսանկարչությունը։
Արի՛, արի՛,
Ձմեռ Պապի,
Սպիտակ հագի,
Սպիտակ կապի:
Դաշտ ու անտառ,
Գետ ու գետակ,
Այս ամենը
Առ թևիդ տակ:
Սարում, ձորում
Սուլիա՛ր, երգի՛ր,
Հեքիաթ ասա
Հետաքրքիր:
Գցիր կամուրջ,
Փռիր կարպետ,
Ա՛յ, անուրագ,
Անձեռ վարպետ:
Անի Ավանյան 